Trwały gatunek z silnie rozgałęziającymi się nadziemnymi pędami rozłogowymi. Wiosną wcześnie wypuszcza pędy. Tworzy źdźbła zgięte w kolankach z długą wiechą, okres kwitnienia maj/czerwiec. Można ją spotkać na użytkach wszelkiego rodzaju, woli jednak miejsca wilgotne i mokre, nawet zalewowe. Chętnie rośnie w cieniu przy zaroślach i na trawnikach parkowych. Ma wysokie wymagania co do wody i składników pokarmowych. Na trawnikach łatwa do rozpoznania w postaci jasnozielonych plam. Szeroko rozpowszechnia się w wilgotnych i zmiennie wilgotnych warunkach klimatycznych. Chociaż nie wysiewana, wiechlina zwyczajna rośnie nie tylko na stanowiskach do pozyskania paszy takich jak łąki i pastwiska, ale również można ją często spotkać na użytkach polowych, gdzie jest chwastem. Jakość paszowa ma ocenę 7(wg Klappa), ale zdolność plonowania jest mało zadowalająca. Często plonuje tylko w pierwszym pokosie. Wrażliwa na długo zalegającą okrywę śnieżną, bezśnieżne zimy i suszę. Z powodu niestabilności nie jest popularna na terenach zieleni i uważana za uciążliwą.
| Liść | Najmłodszy liść złożony, pochwa liściowa nie zrośnięta, blaszka liściowa jest ostro zakończona lecz nie łódkowato, dolna strona błyszcząca, na stronie górnej liść gładki z podwójnym rowkiem wzdłuż nerwu środkowego. Języczek długi, dzióbkowaty i biały. Uszek brak. Barwa liścia jasno zielona do żółto-zielonej, na trawnikach występuje gniazdowo. |
| Źdźbło | Wiosną wcześnie wybijające, pędy źdźbłowe do 1 m wysokości w kolankach przełamane. |
| Kwiatostan | długi, 5-cio stopniowa wiecha, duże kłoski czasem czerwonawo-fioletowe . Każdy kłosek ma 4–8 kwiatów, plewy lancetowate, plewka dolna długa, spiczasta z 5-cioma nerwami i krótkimi włoskami, poza tym bez ości. |
| Owoc | Lancetowaty ziarniak oplewiony długości 3–4 mm, dolna plewka wybiega w ostry szpic. Brzegi plewki górnej częściowo przykryte przez plewkę dolną. Osadka względnie długa, zakończona miseczkowato. Ziarniak lekko zaostrzony i bruzdkowany, trójkanciasty i przeświecający przez dolną plewkę. MTN ca. 0,2 g. |