Wieloletnia trawa z częściowo długimi podziemnymi odnogami. Źdźbła są wielokrotnie załamane w węzłach. Początek kwitnienia – początek czerwca. Tworzy tylko luźne kępy. Rozpowszechniona na wrzosowiskach i torfowiskach wysokich (perz torfowy), szczególnie na terenach ubogich w wapń z zagęszczonym podłożem dawniejszego drzewostanu. Ponadto występuje w rzadkich lasach, na poboczach dróg i nieurodzajnych obszarach trawiastych. Kłosówka miękka występuje również w krajach górzystych i jest znana, jako roślina wskaźnikowa dla niskich wartości pH. Na polach uprawnych można ją łatwo zwalczyć środkami uprawowymi (wapnowanie). Ponieważ kłosówka miękka nie jest spożywana przez bydło, uznawana jest za małowartościową roślinę pastewną. Wartość pastewna – ocena 3 (wg Klappa). Na nieurodzajnych, kwaśnych terenach wrzosowisk powszechna, jako pastwisko dla owiec. Tam, gdzie rozprzestrzenia się na stałych użytkach zielonych, łatwe jej usunięcie jest możliwe poprzez nawożenie i intensywne spasanie łąk.
| Liść | Najmłodsze liście zwinięte, pochwa liściowa niezrośnięta. Blaszka liścia otwarta, o szerokości ok. 8 mm, na wierzchniej stronie z nieznacznymi rowkami i szarozielonego koloru. Pochwa liściowa i blaszka nieznacznie omszone. Języczek liściowy umiarkowanie długi i ząbkowany. Brak uszek liściowych. |
| Źdźbło | Często załamane na każdym węźle. Wysokość do 50 cm. Pojedyncze liście tworzą pędy boczne. Węzeł źdźbła posiada włoski skierowane ukośnie w dół. |
| Kwiatostan | Wiecha długości ok. 10 cm, tylko nieliczne odnogi w częściach dolnych. Wiecha rozwinięta tylko w okresie kwitnienia. Później podobna raczej do wiechy kłosokształtnej. Kłoski dwukwiatowe, zazwyczaj czerwonawe do żółtawobrązowych. Dolny kwiat obupłciowy, górny męski. Plewy zwężone, plewka dolna z ością. |
| Owoc | Lancetowaty ziarniak i puste gniazdo plewy z długą załamaną ością otoczone są obiema plewami. Nasionko otoczone delikatną plewką dolną w słomkowym kolorze. Plewka górna o cienkiej skórze. Łodyżka dł. ok. 0,5 mm. MTN 0,3–0,4 g. |